พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงแสดงเป็นนายพลเรือโท พระยาสมุทโยธิน

หม่อมเจ้าหญิงวัลลภาเทวี วรรวรรณ ทรงแสดงเป็นคุณหญิงสมุทโยธิน

หม่อมเจ้าหญิงลักษมีลาวัณ วรวรรณ ทรงแสดงเป็นนางสาวสายหยุด สมุทานนท์

และพระยาประสิทธิ์ศุภการ (ม.ล.เฟื้อ พึ่งบุญ) แสดงเป็นนายเรือเอก หลวงเชี่ยวชลธาร

ในการแสดงละครพระราชนิพนธ์เรื่อง โพงพาง ซึ่งโปรดเกล้าฯ ให้จัดแสดง

ที่กรุงเทพฯ เมื่อวันที่ ๖ - ๗ พฤศจิกายน และที่นครปฐม เมื่อวันที่ ๒๒ มกราคม พ.ศ. ๒๔๖๓

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนราธิปประพันธ์พงษ์ กับ หม่อมเจ้าหญิงฤดีวรวรรณ วรวรรณ พระธิดา

          "การได้รับพระราชทานนามจากพระเจ้าอยู่หัวนั้นถือเป็นเกียรติอย่างสูงส่ง แต่ประเพณีนี้มีความสำคัญที่แปลกประหลาดออกไปอีก ชื่อนั้นถูกพิจารณาว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของชาวสยาม เป็นที่เชื่อกันว่าใครก็ตามที่จะแต่งงานกันควรมีชื่อเป็นตัวอักษรที่เข้ากันได้ดีมีดวงสมพงศ์ถูกโฉลกกันตามหลักโหราศาสตร์ จึงเป็นที่คาดกันว่าสตรีที่ได้รับพระราชทานนามจากพระเจ้าอยู่หัวเหล่านี้อาจมีคนหนึ่งที่จะได้รับการเลือกให้เป็นพระราชินีก็เป็นได้

          หม่อมเจ้าหญิงวัลลภาเทวี (ขาว หรือ เตอะ) เป็นสตรีที่เหมาะสมที่สุด แต่พระขนิษฐภคินี (น้องสาว) มีชื่อเล่นว่า "ติ๋ว" ซึ่งอยู่ในวัยอภิเษกได้ กลับมีความสวยและเป็นที่รู้จักกันแพร่หลายทั่วไป เมื่อพระเจ้าแผ่นดินพระราชทานนามพระขนิษฐภคินีองค์น้องว่า "ลักษมีลาวัณ" ทำให้ผู้ที่ชื่นชมถึงกับเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจและเริ่มกระซิบกันต่อ เพราะจากตำนานไทยนั้น "ลักษมี" เป็นชื่อของเจ้าแม่แห่งความโชคดี พระนางคือพระอัครมเหสีของพระนารายณ์ ประชาชนพากันมองเจ้าพี่หญิงของฉันและพูดกันว่า "ท่านหญิงอาจเป็นองค์ที่ได้รับเลือก ท่านหญิงลักษมีอาจได้เป็นพระราชินี"

          ยังมีเครื่องหมายอย่างอื่นๆ อีกที่ทำให้ประชาชนเกิดความสงสัย พระเจ้าแผ่นดินทรงเป็นกวีและนักเขียนบทละคร และฉันคิดว่าในพระราชหฤทัยของพระองค์นั้นโรงละครหลวงเป็นที่รักยิ่งของพระองค์เทียบเท่าพระราชวังทีเดียว สมาชิกในราชสกุลของเรามักถูกเรียกไปรับบทในละครของพระองค์ท่านเสมอ หม่อมแม่ของฉัน ^[๙] เป็นที่นิยมอย่างมากที่นั่นทั้งในฐานะนักแสดงและส่วนบุคคล แต่คราใดที่พระเจ้าแผ่นดินทรงรับเป็นพระเอก ครานั้นท่านพี่หญิงลักษมีจะรับบทเป็นนางเอก เมื่อถึงฉากที่ต้องแสดงความรักพระเอกจะแสดงได้สมบทบาทสมจริงยิ่งนัก ท่านพี่หญิงองค์อื่นๆ ของฉันพากันแหย่ท่านพี่หญิงลักษมีในเรื่องนี้

          "จำเป็นด้วยหรือที่พระเจ้าแผ่นดินจะต้องกอดเธอแน่นอย่างนั้นขณะที่ม่านปิด"

          ท่านพี่หญิงลักษมีจะมีทีท่าเขินอายอย่างมีความสุข ดังนั้นพวกเราจึงเตรียมตัวพร้อมที่จะได้ยินพระบรมราชโองการของพระเจ้าแผ่นดินในส่วนที่เกี่ยวข้องกับเจ้าพี่หญิงลักษมี

          เมื่อถึงเวลาที่ต้องเลือกพระสุณิสา ในช่วงระยะเวลา ๙ ปีที่พระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๖ ทรงปกครองประเทศโดยปราศจากพระอัครมเหสี ได้มีการแข่งขันกันสำหรับพระตำแหน่งเกียรติยศอันสูงส่งนี้ บรรดาแม่ทั้งหลายต่างพากันเสนอธิดาให้พระเจ้าแผ่นดินทรงเลือก มีคนหนึ่งที่ใฝ่สูงทะเยอทะยานสร้างสถานการณ์ขึ้นมาจนทำให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวต้องประกาศการหมั้นอย่างเป็นทางการ ด้วยรู้ว่าหม่อมเจ้าหญิงวัลลภาเทวีเป็นผู้หนึ่งที่ได้รับการพิจารณา นางนั้นกราบทูลพระเจ้าแผ่นดินในทำนองว่าหม่อมเจ้าหญิงวัลลภาเทวีมีโรคประจำตัวและขี้โรค ซึ่งเรื่องนี้ไม่เป็นความจริง พระเจ้าแผ่นดินทรงทราบฝ่าละอองธุลีพระบาทและทรงแน่พระทัยว่าเป็นความพยายามที่จะทำให้พระองค์หลงกลอุบายไม่เลือกท่านพี่หญิงวัลลภาเทวีเป็นพระคู่หมั้น พระองค์ทรงพระพิโรธถึงกับมีพระกระแสรับสั่งว่า

          "หากวัลลภาเจ็บป่วยจริง เราจะแต่งงานด้วยและจะหาแพทย์มาดูแลรักษาพยาบาลให้อย่างเหมาะสมทีเดียว" "  ^[๑๐]