"อธิบายพระราชประสงค์

๑. ยังมีผู้เฃ้าใจยังไม่แจ่มแจ้งอยู่บ้างในเรื่องตั้งกรรมการคณฟุตบอลแห่งสยาม เพราะฉนั้นขออธิบายว่า การที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้ทรงรับเปนพระราชธุระทรงเลือกตั้งกรรมการชุดแรกนั้น เพราะว่าเปนเวลาที่เริ่มแรกจะตั้งคณฟุตบอลแห่งสยามขึ้น ยังมิได้มีสมาชิกอยู่ก่อนซึ่งจะเปนผู้เลือกกรรมการได้ แต่เมื่อได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ  ทรงตั้งกรรมการชุดแรก เปรียบเหมือนทรงว่าศิลาฤกษ์แล้วฉนี้ ก็มีพระราชประสงค์ให้คณฟุตบอลสยามเลี้ยงตัวเองและจัดการปกครองตัวเองสืบไป ตามแบบอย่างแห่งคณและสมาคมอื่นๆ และกรรมการที่จะเปนสภาปกครองและกระทำกิจธุระของคณฟุตบอลสยามต่อไปนี้ มี พระราชประสงค์จะให้สมาชิกมีเสียงเลือกตั้งขึ้นเอง.

การเลือกกรรมการและสภา

๒. บัดนี้ฃ้าพเจ้าขออนุญาตแสดงความเห็นของฃ้าพเจ้าในเรื่องการ เลือกตั้งกรรมการแห่งคณฟุตบอลแห่งสยามดังต่อไปนี้ คือ :-

(๑) ครั้นว่าจะให้สมาชิกทั้งหมดแห่งคณฟุตบอลแห่งสยามมาประชุมนายก พร้อมกันแล้วและเลือกกรรมการ ก็เกรงว่าจะไม่เปนการสดวก, เพราะ

ประการ ๑ ที่ประชุมจะมีคนมาอยู่มากจนเกินที่จะกระทำกิจธุระให้สำเร็จได้โดยไม่เปลืองเวลาเกินเหตุ; และอีกประการ ๑ สมาชิกแห่งสโมสรต่างๆ อาจที่จะไม่มีโอกาศที่จะได้มาในการประชุมได้โดยจำนวนอันสม่ำเสมอกัน, เพราะฉนั้นถ้าหากว่าพะเอินกิจการเปนที่ไม่พอใจแห่งสมาชิกบางจำพวก, เช่นต่างว่าในการเลือกกรรมการนั้น สมาชิกคน ๑ แห่งสโมสร

ก ได้รับเลือกเปนคะแนนมาก แต่สมาชิกคน ๑ แห่งสโมสร

ข ได้คะแนนน้อยจึ่งไม่ได้เปนกรรมการฉนี้, พวกสโมสร ข อาจจะ รู้สึกว่าเสียเปรียบ เพราะสมาชิกสโมสรตนพะเอินไปในที่ประชุมใหญ่ไม่ได้มากเท่าสมาชิกสโมสร ก ดังนี้เปนต้น,

(๒) ฉนั้นจึ่งเห็นว่า เมื่อถึงกำหนดเวลาที่จะเลือกกรรมการสำหรับคณฟุตบอลแห่งสยาม ควรปฏิบัติดังต่อไปนี้ :

(ก) ให้เลฃาธิการบอกกำหนดวันประชุมไปให้สโมสรต่างๆ ทราบล่วงหน้า ๗ วัน

(ข) เมื่อได้รับคำบอกกล่าวของเลฃาธิการเช่นนี้แล้ว ให้สโมสรต่างนัดประชุมสมาชิกสโมสรของตน เพื่อเลือกสมาชิก ๓ นายส่งไปเปนผู้แทนสโมสรในที่ประชุมใหญ่เลือกกรรมการคณฟุตบอลแห่งสยาม

(ค) เมื่อถึงกำหนดวันนัดประชุมให้ผู้แทนสโมสรต่างๆ ไปประชุมพร้อมกัน เพื่อเลือกกรรมการ. ผู้แทนสโมสรไม่จำเปนต้องเปนกรรมการสโมสรนั้น

(๓) ในการเลือกกรรมการควรใช้ระเบียบลงคะแนนในกระดาษ คือ เลฃาธิการส่งกระดาษให้แก่ผู้แทนสโมสรต่างๆ คนละแผ่น. ในกระดาษนั้นมีเลขหมายตั้งแต่ ๑ ถึง ๗; ให้ผู้แทนสโมสรต่างๆ เขียนนามผู้ที่ตนปรารถนาเลือกเปนกรรมการคณฟุตบอลแห่งสยาม ตามลำดับเลข รวม ๗ นาย, และเมื่อเขียนนามเสร็จแล้ว ให้พับกระดาษให้มิดชิด แล้วและส่งกระดาษให้แก่เลขาธิการ.

(๔) เมื่อรวบรวมกระดาษใบลงคะแนนนั้นหมดแล้ว ให้เลฃาธิการกับผู้ช่วยตรวจนามในใบลงคะแนน และนับว่าผู้ใดได้รับเลือกกี่คะแนน. ผู้ใดที่ได้คะแนนมากที่สุดนับว่าได้เปนสภานายกแห่งคณฟุตบอลแห่งสยามประจำปีนั้น.

(๕) เมื่อปรากฏว่าผู้ใดได้เปนสภานายกแล้ว, ให้ถือว่า ผู้ได้คะแนนเปนที่ ๒ ถึง ๗ คงเปนอันได้เปนกรรมการคณฟุตบอลแห่งสยามประจำปีนั้น.

การตั้งเจ้าน่าที่ต่างๆ

๓. เมื่อได้เลือกสภานายกแลกรรมการอีก ๖ นายตามที่กล่าวมาแล้วนั้นเสร็จแล้ว, ควรให้สภานายกเลือกตั้งกรรมการที่ได้รับเลือกใหม่แล้วนั้น ให้เปนอุปนายกนาย ๑, เลฃาธิการนาย ๑, เหรัญญิกนาย ๑, และเจ้าน่าที่อื่นๆ ตามแต่จะเห็นสมควร, แต่ไม่จำเปนจะต้องให้รับน่าที่ตามลำดับคะแนนหามิได้, ให้สภานายกเลือกตั้งตามที่เห็นชอบเอง.

ประชุมใหญ่

 ๔. การประชุมผู้แทนสโมสรต่างๆ โดยระเบียบเช่นที่กล่าวมาแล้วนั้น ควรไว้ใช้แต่ในกิจการสำคัญ ๒ อย่างเท่านั้น คือ (ก) การเลือกกรรมการคณฟุตบอลประจำปี (ข) การแก้ข้อบังคับปกครองคณฟุตบอลแห่งสยาม การประชุมเช่นนี้ควรเรียกว่า "ประชุมใหญ่วิสามัญ".

สำหรับกระทำกิจการโดยปรกติของคณ, เช่นปฤกษาวางระเบียบการบางอย่าง, ตั้งข้อบังคับย่อย, และพิจารณาปัญหาต่างๆ เนื่องด้วยการเล่นฟุตบอล, ถ้าจะนัดประชุมใหญ่อย่างเช่นที่กล่าวมาแล้วนั้นทุกๆ คราวไปก็ดูจะเปนการฟั่นเฝือเหลือเกินไปนัก, เพราะฉนั้นเห็นควรมีการประชุมใหญ่อีกอย่าง ๑ เรียกว่า "ประชุมใหญ่สามัญ"; คือให้เลฃาธิการนัดไปยังสโมสรต่างๆ ให้ส่งเลฃานุการหรือกรรมการคน ๑ มาประชุมลงคะแนนพูดในนามแห่งสโมสร

การเปลี่ยนตัวกรรมการ
ในระหว่างปี

๕. กรรมการคณฟุตบอลแห่งสยามที่ได้รับเลือกแต่ต้นปีแล้วนั้น, ถ้ามีเหตุจำเปนที่จะต้องออกจากตำแหน่งก่อนสิ้นปี, ควรให้กรรมการสภามีอำนาจเลือกสมาชิกผู้อื่นเฃ้ารับตำแหน่งแทนผู้ที่ออกจากตำแหน่ง, ไม่ต้องนัดประชุมใหญ่วิสามัญสำหรับเลือก.

ข้อความเบ็ตเตล็ดเนื่อง
ด้วยกรรมการคณฟุตบอล

๖. ในกรรมการสภาแห่งคณฟุตบอลแห่งสยามไม่ควรจะให้มีสมาชิกสโมสรใดๆ เปนกรรมการอยู่กว่า ๑ นาย, เพื่อสโมสรทั้งหลายจะได้ไม่ รู้สึกว่าเสียเปรียบซึ่งกันแลกัน.

๗. กรรมการที่ได้รับตำแหน่งในปี ๑ แล้ว จะเลือกให้รับตำแหน่งเปนกรรมการซ้ำอีกก็ได้ ไม่ขัดข้อง.

๘. ในการประชุมกรรมการสภา ต้องมีกรรมการอยู่ในที่ประชุม ๔ นายเปนอย่างน้อยจึ่งจะนับว่าเปนองค์ประชุม และกระทำกิจธุระได้โดยบริบูรณ."  ^[๖]