นายหมวดเอก พระยาทวีปธุระประศาสน์ (ชุบ โอสถานนม์)

เมื่อครั้งยังเป็น นายหมู่โท พระยาราชพินิจจัย

          "วันเสาร์ที่ ๒๘ เมษายน กำหนดการซ้อมรบเสือป่าแลลูกเสือกองเสนารักษาดินแดนภูเก็ต, มีคำสมมุติว่า ฝ่ายขาวเปนฝ่ายรุกเข้าตีเมืองภูเก็ต เพื่อจะยึดเอาเปนที่มั่น ตั้งฐานทัพได้แล้วจะยกข้ามไปตีเอาจังหวัดตรัง; ฝ่ายแดงเปนฝ่ายรับให้รักษาเมืองภูเก็ตไว้ให้ มั่นคง รอกองหลวงใหญ่จะส่งกำลังมาช่วยจากจังหวัดตรัง. ได้เริ่มทำการตั้งแต่เวลาเช้า ๔ โมง, นายหมวดเอก พระยาทวีปธุระประศาสน์  ^[๑] เปนผู้นำทัพแดงฝ่าย ๑ นายหมวดตรี หม่อมเจ้าถูกถวิล  ^[๒] เปนผู้นำทัพขาวอีกฝ่าย ๑ โปรดเกล้าฯ ให้นายกองเอก หม่อมเจ้าคำรบ  ^[๓] ผู้ช่วยจเรเสือป่าเปนกรรมการชี้ขาด แลให้นายเสือป่ากรมพรานหลวงรักษาพระองค์เปนกรรมการ

พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว

ทรงเครื่องเต็มยศนายพลเสือป่า ผู้บังคับการพิเศษกรมเสือป่าหลวงรักษาดินแดนภูเก็ต

          เวลาบ่าย ๓ โมง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว, ทรงเครื่องผู้บังคับการพิเศษกรมเสือป่าภูเก็ต, เสด็จพระราชดำเนินโดยรถยนต์พระที่นั่งทอดพระเนตร์แนวรบ ซึ่งเสือป่าแลลูกเสือภูเก็ตขยายแถว, ทำการต่อสู้ซึ่งกันแลกันอยู่ณะเชิงเขาโต๊ะแซะด้านตวันตก, แล้วเสด็จประทับพลับพลา ณ สนามชุมพลหน้าตึกที่ว่าการตำรวจภูธร, ทอดพระเนตร์การต่อสู้ทั้ง ๒ ฝ่ายจนถึงประจัญบานที่หน้าพลับพลา, แล้วเป่าแตรหยุดรบประชุมนายเสือป่าเฝ้าทูลลอองธุลีพระบาท กรรมการชี้ขาดได้กราบบังคมทูลความเห็น. รวมใจความว่า ฝ่ายรับที่มุ่งหมายจะรักษาเมืองภูเก็ตซึ่งเปนเมืองสมบูรณ์แลมั่งคั่งด้วยกำลังทรัพย์แลเสบียงอาหารไว้มิให้ข้าศึกตีเอาไปได้ก่อนเวลาที่กองหลวงใหญ่จะส่งกำลังกองทัพใหญ่มาช่วยนั้น, ฝ่ายรับได้ทำการต่อสู้ข้าศึกเต็มความสามารถ จนกองหลวงได้ส่งกำลังมาช่วยทัน, นับว่าได้ทำการสำเร็จตามความมุ่งหมาย, แลว่าเสือป่าลูกเสือกองเสนาภูเก็ตทุกคนได้ทำการตามน่าที่แขงแรงดี; ทั้งนี้เพราะทุกคนมีความจงรักภักดีต่อใต้ฝ่าลอองธุลีพระบาท แลมีความปลาบปลื้มในพระมหากรุณาแลพระบารมีปกเกล้าฯ

นายพลโท พระยาวิชิตวงศ์วุฒิไกร (ม.ร.ว.สิทธิ์ สุทัศน์)

เมื่อครั้งเป็น นายพลเสือป่า พระยาสุรินทราชา ผู้บัญชาการกองเสนารักษาดินแดนภูเก็ต

          ต่อไปนายกองเอก พระยาสุรินทราชา  ^[๔] ผู้บัญชาการกองเสนาได้นำแถวเสือป่าแลลูกเสือ, พร้อมด้วยแตรวงธงประจำกอง, เดินแถวเปนตอนหมวดสวนสนามผ่านหน้าพระที่นั่ง, แล้วไปตั้งแถวเปนวงพระจันทร์ครึ่งซีกรอบแตรวง; ผู้บัญชาการได้นำถวายไชโยเข้าไปใกล้ที่ประทับ, ถวายคำนับพร้อมกันแล้ว, มีพระราชดำรัสเหนือเกล้าฯ ว่า "ขอให้ผู้บัญชาการบอกแก่เสือป่าแลลูกเสือกองเสนารักษาดินแดนภูเก็ตทุกคนว่า ได้มาดูการซ้อมรบวันนี้ เห็นว่าทำการเรียบร้อยดี ควรได้รับความชมเชยเปนอันมาก." แล้วพระยาสุรินทราชานำของรางวัลของข้าราชการชั้นจางวางผู้กำกับราชการ แลผู้ว่าราชการจังหวัดขึ้นทูลเกล้าฯ ถวาย, พระราชทานรางวัลในการยิงปืนแข่งขันแก่สมาชิกเสือป่าที่ยิงได้คะแนนสูง, แล้วเสด็จพระราชดำเนินกลับ, แตรวงบรรเลงเพลงสรรเสริญพระบารมี เสือป่าแลลูกเสือถวายไชโยวิ่งตามรถพระที่นั่งส่งเสด็จพระราชดำเนิน."   ^[๕]

นายพลเรือเอก สมเด็จพระอนุชาธิราช เจ้าฟ้าอัษฎางค์เดชาวุธ กรมหลวงนครราชสีมา

เมื่อครั้งทรงดำรงพระยศเป็น นายพลจรี ผู้บัญชาการกองพลทหารบกที่ ๑ รักษาพระองค์

          "ในราชการส่วนนักรบที่นี่ ข้าพระพุทธเจ้าได้ดูการฝึกหัดซ้อมรบ ซึ่งมีทหารในกรมทหารบกราบที่ ๘ เสือป่า ๑ กองร้อย นักเรียนเสือป่าโรงเรียนมหาดเล็กหลวง ๑ กองร้อย ลูกเสือมาจากโรงเรียนต่างๆ รวมกัน ๒ กองร้อย กับหมวดเสือป่าม้า หมวดเสือป่าจักระยาน ทำการร่วมกันต่อสู้กับข้าศึกที่ในบังคับนายพันตรีหลวงไกรกระบวนหัด ผู้บังคับการกรมทหารบกราบที่ ๘ แลเห็นได้ว่านักรบต่างๆ เหล่านี้ทำการกลมเกลียวดันดีอย่างยิ่ง และความสามารถในน่าที่ก็ต่างคนต่างมีพอสมควรทั้งนั้น ทหารย่อมมีอาการคล่องแคล่วมากกว่าพวกอื่นอยู่เป็นธรรมดา เพราะเป็นผู้ที่หัดกันอยู่เสมอ ส่วนเสือป่าที่เป็นผู้ใหญ่นั้น ถ้าจะดูความฉลาดไหวพริบ ดีมาก แต่กำลังกายนั้นอยู่ข้างจะอ่อน เหนื่อยง่ายเต็มที ทั้งนี้ความจริงก็ไม่ติมากนัก เพราะนานๆจะได้กระทำการดังนี้ครั้งหนึ่ง ส่วนนักเรียนเสือป่าแลลูกเสือกำลังบริบูรณแน่นแฟ้นดี วินัยก็ดีมาก ออกจะไม่เลวกว่าทหาร แต่ความรู้ในน่าที่ยังอ่อนอยู่บ้าง รวมความว่าถ้าจะดูโดยทั่วไปแล้ว เห็นด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมว่านักรบต่างๆ ที่จังหวัดเชียงใหม่นี้มีความพยายามในน่าที่ของตนดีพอใช้ และทำการสนิทสนมกลมเกลียวเป็นสามัคคีกันดี ถ้ามีราชการจำเป็นแล้วอาจจะฉลองพระเดชพระคุณให้เป็นประโยชน์ได้เป็นแท้"  ^[๖]

รถหุ้มเกราะ ในระหว่างการซ้อมรบเสือป่า พ.ศ. ๒๔๖๔

นายนาวาตรี หม่อมเจ้าชัชวลิต เกษมสันต์ ร.น.ส.

          "นอกจากนี้ยังมีข้อซึ่งควรจะเล่าสู่ท่านผู้ยังไม่เคยสังเกตอีกข้อ ๑ คือ วันหนึ่งในการประลองยุทธ์ใหญ่ของทหารบกที่จังหวัดราชบุรีเมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๐ รองผู้บังคับการกรมทหารมหาดเล็กอวดข้าพเจ้าว่าจะเข้าตีข้าศึกโดยใช้วิธียุทธ์อย่างใหม่, ซึ่งเขาได้ใช้กันในสงครามที่ยุโรปคราวนี้, แลยังไม่มีกรมทหารใดๆ ในประเทศสยามได้ทำเลย. เมื่อข้าพเจ้าเห็นเขาทำแล้วรู้สึกภาคภูมใจที่สุด, ด้วยข้าพเจ้าได้เคยรับพระบรมราโชวาทถึงวิธียุทธ์อย่างนี้มาแล้ว และได้ทดลองตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๕๙ เรื่องยุทธวิธียังมีข้อที่น่าเล่าที่สุดอีกอย่าง ๑, ท่านผู้มีความรู้ในวิชานักรบคงรู้ดีว่าการยุทธ์ในเวลากลางคืนเปนการลำบากปานใด เพราะความมืดทำให้การติดต่อยากที่สุด, เหตุการณ์ฝ่ายข้าศึกเราก็เห็นได้ยาก. ทั้งฝ่ายเราก็จวนจะจำกันไม่ได้อยู่แล้ว, แต่ถึงแม้เช่นนั้นก็ดีเสือป่าทำการได้ดีที่สุด. ความเร็ว, ความเงียบและความพร้อมเพรียง, ข้อเหล่านี้รวมกันเข้ากระทำให้เราทำการสำเร็จแทบทุกครั้ง. ข้าพเจ้าหาญกล่าวได้ว่าในเวลาสงครามเสือป่าอาจทำน่าที่ของนักรบได้ดีเสมอไหล่กับทหารบกเปนแน่แท้."  ^[๗]